Γδέρνονται οι πόροι, άνοιξαν και είναι άγριοι... με αιχμές και κάτι κόκκινο....κόκκινο βαθύ, πλημμυρίζει Όμως ο πόνος αρχίζει και μαλακώνει η ασπίδα μπήκε μπροστά η ασπίδα που αντανακλά το φως, τη ζωή, εσένα... κάτι αρχίζει να ανθίζει...οι πόροι οι ανθρώπινοι άνοιξαν για τα καλά και βγαίνουν όλα από μέσα, πράγματα καινούργια, πρωτόγνωρα, κόκκινα, κατακόκκινα λαμπερά και αρχίζουν και ξεχύνονται και ο πόνος να φεύγει Το ξέρω, έχεις κι εσύ γρατζουνιές...έχεις όμως και έναν καθρέφτη, σήκωσε τον καθρέφτη σου και εσύ...κι εγώ είμαι εδώ, ακριβώς απέναντί σου, ασπίδα μην την κατεβάσεις.... ο χρόνος θα περάσει, και θα σε δω, και θα αφήσουμε τις ασπίδες μας και θα πιαστούμε χέρι-χέρι και θα συνεχίσουμε και οι γρατζουνιές θα επουλώνονται θα ανθίσουμε παρέα...
Η συμμετοχή μου στη διαδικτυακή έκθεση Stayhomemakeart (Αθήνα,2020), μια πρωτοβουλία της Μαριέττας Κοντογιάννη, όπου οι καλλιτέχνες καλούνται "να εμπνευστούν από αντικείμενα καθημερινής χρήσης και να δημιουργήσουν κοσμήματα ή αντικείμενα εκφράζοντας τα συναισθήματά τους για αυτήν την κατάσταση που όλοι βιώνουμε". #stayhomemakeart
Χρησιμοποιούμε τα δικά μας cookies και τα cookie τρίτων για να βελτιώσουμε την εμπειρία σας και τις υπηρεσίες μας, αναλύοντας τον τρόπο με τον οποίο οι χρήστες χρησιμοποιούν τον ιστότοπό μας. Συνεχίζοντας τη χρήση του ιστότοπου, καταλαβαίνουμε ότι αποδέχεστε τη χρήση τους. Κάντε κλικ εδώ για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με την Πολιτική Cookies.
